CZĘŚĆ PIERWSZA
Nic, co widzę w tym pokoju [na tej ulicy, z tego okna, w tym miejscu], nie ma żadnego znaczenia.
Ten stół nic nie znaczy. To krzesło nic nie znaczy. Ta dłoń nic nie znaczy. Ta stopa nic nie znaczy. Ten długopis nic nie znaczy.
Tamte drzwi nic nie znaczą. Tamto ciało nic nie znaczy. Tamta lampa nic nie znaczy. Tamten znak nic nie znaczy. Tamten cień nic nie znaczy.
Zwróć uwagę na to, że te stwierdzenia nie są uporządkowane w żaden sposób i nie uwzględniają żadnej poprawki na to, że rzeczy, do których są odnoszone, różnią się od siebie. Taki jest cel tego ćwiczenia. To stwierdzenie powinno być stosowane do czegokolwiek, co widzisz. Wykonując to ćwiczenie użyj podanej w nim idei całkowicie bez zastanowienia, na oślep. Nie próbuj stosować jej do wszystkiego co widzisz, ponieważ te ćwiczenia nie powinny przekształcić się w żaden rytuał. Bądź tylko pewien, że niczego, co widzisz, specjalnie nie wykluczyłeś. Z punktu widzenia zastosowania idei używanej w ćwiczeniu, wszystkie rzeczy są do siebie podobne.
Każda z trzech pierwszych lekcji nie powinna być ćwiczona częściej niż dwa razy dziennie, najlepiej rano i wieczorem. Czas trwania ćwiczenia nie powinien przekraczać minuty, chyba że powoduje to odczuwanie pośpiechu. Zasadniczą sprawą jest tu poczucie nieskrępowania i braku ograniczeń czasowych.
