Lekcja 123.
Listen to “LEKCJA 123 – Dziękuję memu Ojcu za Jego dary dla mnie.” on Spreaker.
Dziękuję mojemu Ojcu za Jego dary dla mnie.
Bądźmy dziś wdzięczni. Dotarliśmy wreszcie do ścieżek, które nie są już takie wyboiste i do dróg, które są bardziej gładkie. Nie ma już myśli o wycofaniu się i zaciekłego oporu przed prawdą. Pozostaje w tobie jeszcze drobne wahanie, jakiś niewielki sprzeciw i mała niepewność, ale możesz być niewątpliwie wdzięczny za uzyskane korzyści, które są dużo większe, niż sobie uświadamiasz.
Dzień poświecony wdzięczności przyniesie dodatkową korzyść w postaci uzyskania jakiegoś wglądu w prawdziwy rozmiar wszystkich korzyści jakie uzyskałeś; darów jakie otrzymałeś. Raduj się więc dzisiaj, z pełną miłości wdzięcznością, że twój Ojciec nie zostawił cię samego i nie pozwolił ci błądzić samotnie w ciemnościach. Bądź wdzięczny, że uratował cię od jaźni, którą uważałeś za wytworzoną przez siebie i przeznaczoną do tego, by zajęła Jego miejsce i miejsce Jego stworzeń. Złóż Mu dziś podziękowania.
Podziękuj Mu za to, że nie porzucił cię i że Jego Miłość będzie zawsze cię opromieniać, nigdy się nie zmieniając. Podziękuj Mu również za to, że jesteś niezmienny, bowiem Syn, którego On kocha, jest niezmienny tak samo jak i On. Bądź wdzięczny, że jesteś zbawiony. Ciesz się, że masz do wypełnienia jakąś funkcję w zbawieniu. Dziękuj za to, że twa wartość znacznie wykracza poza skromne dary i mało istotne osądy tego, kogo Bóg ustanowił Swoim Synem.
Dziś z wdzięcznością wznosimy swe serca ponad rozpacz i wznosimy swe pełne wdzięczności oczy, które już nie patrzą w dół by przyglądać się prochowi. Śpiewamy dziś pieśń wdzięczności, by uczcić Jaźń, którą Bóg chciał uczynić w Sobie naszą prawdziwą Tożsamością. Dziś uśmiechamy się do każdego kogo widzimy, poruszając się lekkim krokiem, w miarę jak czynimy to, co nam wyznaczono.
Nie idziemy sami. Składamy podziękowania Przyjacielowi, który wkroczył do naszej samotności, przynosząc nam zbawcze Słowo Boże. Dziękujemy również tobie za to, że je usłyszałeś. Jego Słowo, gdy nie ma być usłyszane, jest bezdźwięczne. W podziękowaniach dla Niego są więc również podziękowania dla ciebie. Nie usłyszana wiadomość nie zbawi tego świata, niezależnie od tego, jak głośno by mówił Głos przekazujący tą wiadomość i jak pełne miłości byłoby przesłanie w tej wiadomości zawarte.
Podziękowania należą się tobie, który usłyszałeś, ponieważ stałeś się posłańcem, który przynosi z sobą Jego Głos i pozwala by Jego echo rozniosło się po całym świecie. Odbierz dziś podziękowania od Boga, gdy sam Mu dziękujesz. Albowiem On chciałby ci zaofiarować te podziękowania, które mu złożyłeś, odbierając twoje dary z pełną miłości wdzięcznością i zwracając je zwielokrotnione tysiące, a nawet setki tysięcy razy. Pobłogosławi twoje dary poprzez współdzielenie ich z tobą. A w ten sposób one zyskają na mocy i urosną w siłę, aż wypełnią cały ten świat radością i wdzięcznością.
Przyjmuj jego podziękowania i przekazuj Jemu swoje wyrazy wdzięczności przez piętnaście minut dwa razy dziennie. I uświadomisz sobie Komu składasz podziękowania i Komu On dziękuje, gdy ty Jemu dziękujesz. Te święte pół godziny, które mu dasz, zostaną ci zwrócone w takich proporcjach, że będą to całe lata za ofiarowane przez ciebie sekundy; moc, by zbawić ten świat, nadejdzie całe wieki szybciej, tylko z powodu twych podziękowań.
Przyjmij Jego podziękowania, a zrozumiesz, z jak wielką miłością utrzymuje On ciebie w Swym Umyśle, jak głęboko i bezgranicznie się o ciebie troszczy, jak doskonała jest Jego wdzięczność dla ciebie. Pamiętaj, by co godzinę o Nim pomyśleć i złożyć mu podziękowania za wszystko, co On dał Swojemu Synowi, by mógł wznieść to ponad ten świat, pamiętając swojego Ojca i swoją Jaźń.
