Lekcja 270.
Listen to “LEKCJA 270 – Dziś nie będę używał oczu ciała.” on Spreaker.
Dziś nie będę używał oczu ciała.
Ojcze, widzenie Chrystusowe jest Twoim darem dla mnie i ma moc przetłumaczenia wszystkiego, co widzą oczy ciała, na obraz świata, któremu przebaczono. Jak wspaniały i łaskawy jest ten świat! Jednak, jakże dużo więcej, niż wzrok może pokazać, będę w nim postrzegał. Świat, któremu przebaczono, oznacza, że Twój Syn uznaje swego Ojca, pozwala by jego sny zostały sprowadzone doprawdy i czeka przez jeszcze tylko tą jedną chwilę czasu, który kończy się na zawsze, gdy Twoja pamięć do Twego Syna powraca. I teraz jego wola stanowi jedność z Twoją. Jego funkcja jest teraz tylko Twoją Własną, a każda myśl, z wyjątkiem Twej Własnej, znika.
Cisza dnia dzisiejszego pobłogosławi nasze serca i poprzez te serca do każdego przybędzie pokój. Chrystus jest dziś naszymi oczami. I używając Jego wzroku, oferujemy uzdrowienie temu światu poprzez Niego, świętego Syna, którego Bóg stworzył całkowitym, świętego Syna, którego Bóg stworzył Jedynym.
6. Kim jest Chrystus?
Chrystus jest Bożym Synem, takim, jakim On go stworzył. On jest Jaźnią, którą współdzielimy, jednoczącą nas wszystkich razem i jednoczącą nas także z Bogiem. On jest Myślą przebywającą wciąż w umyśle, który jest Jego Źródłem. Nie opuścił Swego świętego domu, ani nie utracił też niewinności, w której był stworzony. On przebywa niezmieniony na zawsze w Umyśle Boga.
Chrystus jest ogniwem, które łączy cię z Bogiem i sprawia, że stanowisz z nim jedność, gwarantując, że oddzielenie jest niczym więcej niż iluzją rozpaczy, bowiem nadzieja wiecznie w Nim mieszka. Twój umysł jest częścią Jego Umysłu, a Jego Umysł jest częścią twojego. On jest tą częścią, w której znajduje się Boża Odpowiedź; gdzie wszystkie decyzje są już podjęte, wszystkie sny zakończone. Pozostaje nietknięty przez wszystko, co postrzegają oczy ciała. Bo chociaż to właśnie w Nim Jego Ojciec umieścił środki dla twojego zbawienia, On wciąż pozostaje tą Jaźnią, Która, podobnie jak Jego Ojciec, nie zna grzechu.
Będąc domem Ducha Świętego i w domu, w samym Bogu, Chrystus pozostaje w pokoju, w Niebie twojego świętego umysłu. To jest jedyna część ciebie, która ma swą prawdziwą rzeczywistość. Reszta to tylko sny. Jednak te sny będą powierzone Chrystusowi, by zblakły przed Jego chwałą i odsłoniły tobie wreszcie twą świętą Jaźń, Chrystusa.
Duch Święty dociera od Chrystusa w tobie do wszystkich twoich snów i proponuje im by przybyły do Niego, aby mogły być przetłumaczone na prawdę. On wymieni je na końcowy sen, który Bóg ustanowił końcem snów. Albowiem gdy przebaczenie ogarnia ten świat i pokój przybywa do każdego Syna Boga, co mogłoby być jeszcze trzymane w oddzieleniu, bo co jeszcze wtedy pozostaje do oglądania oprócz oblicza Chrystusa?
I jak długo będzie to święte oblicze oglądane, kiedy jest ono tylko symbolem tego, że czas nauki się skończył i wreszcie został osiągnięty cel Pojednania? Zatem szukajmy oblicza Chrystusa i nie patrzymy na nic innego. Gdy ujrzymy Jego chwałę, wtedy będziemy wiedzieć, że nie potrzebujemy się niczego uczyć, ani postrzegać, ani doświadczać w czasie, a jedyną naszą potrzebą będzie święta Jaźń, Chrystus, Którego Bóg stworzył jako Swego Syna.
