Lekcja 90.
Listen to “LEKCJA 90 – powtórzenia lekcji 79-80” on Spreaker.
Dzisiejszy przegląd obejmuje następujące idee:
(79) Niechaj właściwie rozpoznam problem, aby mógł być rozwiązany.
Niechaj sobie dziś uświadomię, że ten problem jest zawsze jakąś formą poczucia krzywdy, do którego chciałbym przywiązywać dużą wagę. Niechaj także zrozumiem, że rozwiązaniem jest zawsze cud, któremu pozwalam zastąpić to poczucie krzywdy. Dziś chciałbym zapamiętać, że zbawienie jest proste, pokrzepiając się lekcją, że jest tylko jeden problem i jedno rozwiązanie. Problemem jest poczucie krzywdy, a rozwiązaniem jest cud. I zapraszam to rozwiązanie aby do mnie przybyło poprzez przebaczenie krzywdy, poniechanie skargi i powitanie cudu, który zajmuje ich miejsce.
Szczególne zastosowania tej idei mogłyby przybrać takie formy:
To przedstawia sobą problem, który chciałbym rozwiązać. Cud, który jest za tymi skargami, rozwiąże go dla mnie. Rozwiązaniem tego problemu jest cud.
(80) Niechaj poznam, że moje problemy zostały rozwiązane.
Wydaje mi się, że mam problemy, ponieważ błędnie używam czasu. Wierzę, że najpierw pojawia się problem, a potem musi upłynąć jakiś czas, zanim może być on rozpracowany. Nie dostrzegam tego, że problem i jego rozwiązanie występują jednocześnie. Dzieje się tak, gdyż sobie nie uświadamiam, że Bóg umieścił rozwiązanie tuż obok problemu, występują więc one razem i nie mogą być rozdzielone przez czas. Duch Święty mnie tego nauczy, jeśli Mu pozwolę. I wtedy zrozumiem, że jest niemożliwe, abym miał problem, który by nie był już rozwiązany.
Następujące formy tej idei będą użyteczne dla szczególnych zastosowań:
Nie potrzebuję czekać na rozwiązanie tego.
Rozwiązanie tego problemu jest już mi dane, wystarczy go tylko zaakceptować.
Czas nie może oddzielić tego problemu od jego rozwiązania.
