Lekcja 96.
Listen to “LEKCJA 96 – Zbawienie przychodzi z mojego jednego Ja.” on Spreaker.
Zbawienie pochodzi od mej jedynej Jaźni.
Chociaż jesteś tylko jedną Jaźnią, doświadczasz siebie na dwa sposoby: jako dobrego i złego, kochającego i nienawidzącego, jako umysł i ciało. To postrzeganie swego istnienia jako pełnego sprzeczności wywołuje odczuwanie nieprzerwanego i ostrego konfliktu i prowadzi do oszalałych prób pogodzenia sprzecznych aspektów postrzeganych w samym sobie. Poszukiwałeś wielu rozwiązań tego problemu, ale żadne z tych, które próbowałeś, nie działało. Przeciwieństwa, które widzisz w sobie, nie są kompatybilne i nigdy nie zostaną pogodzone. Ale z pary sprzecznych rzeczy tylko jedna istnieje (bo tylko jedna jest prawdziwa).
Jeśli chciałbyś być zbawiony, to musisz zaakceptować fakt, że nie można pogodzić prawdy z iluzją, bez względu na to, jak bardzo starasz się to osiągnąć, jakich środków używasz i gdzie postrzegasz problem. Dopóki tego nie zaakceptujesz, będziesz zmierzał do niekończącej się listy celów, których nie potrafisz osiągnąć; bezsensownej serii działań wymagających dużego nakładu czasu i wysiłku, przynoszących ci zarówno nadzieję jak i zwątpienie, gdzie każde z nich jest tak daremne jak poprzednie, a każde następne zakończy się nieuchronną porażką.
Problemy, które nie mają znaczenia, nie mogą być rozwiązane w obrębie ram, w których zostały postawione13. Konflikty dwóch jaźni nie mogą być rozwiązane, a dobro i zło nie mogą się ze sobą spotkać w żadnym miejscu. Ta jaźń, którą wytworzyłeś, nie może być nigdy twoją Jaźnią, a twojej prawdziwej Jaźni nie można podzielić na dwie części i będzie Ona wciąż tym, czym jest, i musi zawsze być. Umysł i ciało nie mogą zgodnie istnieć. Nie próbuj ich pogodzić, ponieważ jedno odmawia drugiemu realności. Jeśli jesteś tylko czymś czysto fizycznym, twój umysł nie pojawia się w koncepcji twojej jaźni, ponieważ nie ma tam dla niego miejsca14. Jeśli jesteś duchem, wtedy ciało fizyczne musi dla twej rzeczywistości być bez znaczenia.
Duch używa umysłu jako środka ekspresji swej Jaźni. A umysł, który służy duchowi, jest spokojny i wypełniony radością. Jego moc pochodzi od ducha i wypełnia on swą funkcję radośnie. Jednak umysł może także postrzegać siebie jako oddzielonego od ducha i znajdującego się w ciele, które myli z samym sobą. Bez (wypełniania) swojej funkcji nie zaznaje spokoju, a szczęście jest pojęciem obcym dla jego myślenia.
Jednak umysł odłączony od ducha nie może myśleć. Wyparł się swego Źródła siły i postrzega siebie jako bezradnego, ograniczonego i słabego. Oddzielony teraz od swojej funkcji, myśli że jest samotny, odseparowany, atakowany przez zgromadzone przeciw niemu armie i ukrywający się za słabym poparciem ciała. Teraz musi pogodzić niepodobne z podobnym, ponieważ myśli, że właśnie po to jest.
Nie trać na to więcej czasu. Któż potrafiłby rozwiązać pozbawione sensu konflikty, które pojawiają się w jakimś śnie? Cóż mogłoby znaczyć takie rozwiązanie w świetle prawdy? Jakiemu celowi mogłoby służyć? Do czego byłoby potrzebne? Zbawienie nie może uczynić iluzji prawdziwymi, ani też rozwiązać problemu, który nie istnieje. Może masz nadzieję, że może. Jednak, czy chciałbyś, by Boży plan uwolnienia Jego drogiego Syna przyniósł mu ból i całkowicie zawiódł?
Twoja Jaźń zachowuje Swoje Myśli, które pozostają w twym umyśle i w Umyśle Boga. Duch Święty utrzymuje zbawienie w twym umyśle, proponując mu sposób na odzyskanie pokoju. Zbawienie jest rodzajem myśli, którą współdzielisz z Bogiem, ponieważ Jego Głos zaakceptował je dla ciebie i odpowiedział w twoim imieniu, że już się dokonało. W ten sposób zbawienie jest utrzymywane w Myślach, które twoja Jaźń ceni i pielęgnuje.
Postaramy się dziś odnaleźć tę myśl, której obecność w twym umyśle jest zagwarantowana przez Tego, Kto przemawia do ciebie z twojej jedynej Jaźni. W naszych cogodzinnych ćwiczeniach będziemy Go szukać w twym umyśle. Zbawienie przybywa z tej jedynej Jaźni poprzez Tego, Kto jest Mostem pomiędzy Nią i twym umysłem. Czekaj cierpliwie i pozwól Mu opowiedzieć ci o twej Jaźni i o tym, co twój umysł może uczynić, gdy jest Jej przywrócony i uwolniony, by mógł służyć Jej Woli.
Rozpocznij mówiąc to:
Zbawienie pochodzi od mojej jedynej Jaźni. Jej Myśli są moje, gotowe do użycia.
Następnie poszukaj Jej Myśli i uznaj je za swoje własne. Są to twoje własne prawdziwe myśli, których się wyparłeś i pozwoliłeś swemu umysłowi powędrować do świata snów, aby zamiast nich odnaleźć tam iluzje. Tu są twoje myśli, jedyne jakie masz. Pośród nich jest zbawienie; znajdź je tam.
Jeśli ci się powiedzie, myśli jakie się pojawią, powiedzą ci, że jesteś zbawiony i że twój umysł odnalazł funkcję, którą usiłował zgubić. Twoja Jaźń powita go i obdarzy go pokojem. Z przywróconą mu mocą, będzie znowu przepływał od ducha do ducha, poprzez wszystko, co Duch stworzył jako Siebie. Twój umysł pobłogosławi wszystko. Nastąpiła pomyłka, ale błąd został naprawiony, ponieważ odnalazłeś swoją Jaźń.
Twoja Jaźń wie, że nie możesz dziś zawieść. Może jeszcze przez małą chwilę twój umysł pozostaje jeszcze niepewny. Niech cię to nie niepokoi. Twoja Jaźń zachowa dla ciebie radość, jakiej doświadcza, i jeszcze ją odczujesz, gdy będziesz miał pełną świadomość. Za każdym razem, gdy spędzasz co godzinę pięć minut na poszukiwaniach Tego, Kto łączy twój umysł i Jaźń, przekazujesz Mu do depozytu następny skarb, który jest dla ciebie przechowywany.
Za każdym razem, gdy mówisz swemu szalonemu umysłowi, że zbawienie pochodzi od twej jedynej Jaźni, dokładasz kolejny klejnot do rosnących zasobów twego skarbca. A wszystkie te skarby są rozdawane każdemu, kto o nie prosi i który przyjmie ten dar. Pomyśl więc, jak wiele jest dziś tobie dane, byś mógł to rozdać, aby to otrzymać.
